De inzet was duidelijk. Winst voor de onzen zou prolongatie van het verblijf in de meesterklasse betekenen en doek voor ESGOO, en winst voor ESGOO zou onze kansen op behoud aanzienlijk verkleinen.
Zonder degenen die hun partij fraai wonnen tekort te willen doen, waren het toch vooral de halfjes die opeens een andere kant opvielen die het thrillergehalte van de wedstrijd bepaalden.
Laten we snel richting ontknoping gaan. Alexander van Pelt nam veel risico tegen Paul Bierenbroodspot en kreeg snel het deksel op de neus. De overige partijen duurden allemaal vrij lang. Op de remise tussen David Lobzhanidze en Frank Kroeze was weinig aan te merken. Daan Brandenburg trok de stand gelijk. Hij won een pion tegen Thoamas Trella en maakte het bekwaam af. Toen volgde het eerste drama. Milan Mostertman leek de hele tijd wel aardig te staan tegen Zyon Kollen, maar of daar ooit meer in heeft gezeten dan de remisestand die op een gegeven moment op het bord stond is niet duidelijk. Door een onzorgvuldigheid in de tijdnoodfase ging Milan echter pardoes mat. Als alles verder zou lopen zoals op dat moment te verwachten viel - onder andere winst voor Rotstein (wat ook gebeurde) en winst voor Paulet (wat ook gebeurde) -, dan zou ESGOO met 5,5-4,5 winnen.
Een forse tegenvaller - voor ons uiteraard - en de rekenmeesters gingen aan de slag. In de laatste ronde zouden we twee bordpunten meer moeten halen dan ESGOO om zeker te zijn dat we ze voor zouden blijven.
Er waren nog vier borden bezig,die we door de prognose met een zekere gelatenheid bekeken. Erik Hoeksema was in zwaar weer beland tegen Nikolas Lubbe. Nadat Lubbe een beste kans gemist had was het nog steeds zwaar keepen voor Erik. Maar Erik hield goed stand, remise dus. Het humeur van Michael Riemens klaarde in de loop van de partij op. Rafael Friedman had niets weten te bereiken en Michael nam het initiatief over. Toen enkele existentiële angsten voor bepaalde eindspelen niet meer actueel waren was de remise snel een feit, maar ergens knaagde bij Riemens het gevoel dat er misschien een piepklein kansje op meer in had gezeten.
Nog twee te gaan. Mark Kruit - invaller voor de wolven - had een ondankbare taak tegen Michael Feygin. Mark werd in de opening volledig aangekrant, maar hield dapper stand. Het duurde 5 uur voordat Feygin de veste gesloopt had. En dan nog Roel Donker. Ach ja, daar hadden we het in onze bespiegelingen niet meer over gehad. Hij stond immers een karrevracht aan pionnen achter, maar de boer, hij ploegde voort, loerend op schwindelkansjes. En opeens was die kans na Ld5 daar. Het was nog steeds verloren, maar het stellingsbeeld was compleet veranderd en dan valt de omschakeling zwaar. Trillend en puffend van de zenuwen waren de spelers veroordeeld om de partij tot een einde te brengen. Een aantal geniepige zetjes van Roel dwong de zwartspeler te vluchten in eeuwig schaak. Remise en 5-5!
Bij sport is het leed van de een de euforie voor de ander. Onze trouwe volger en fan, Amice Dr MJR Witwijntje, kreeg spontaan religieuze visioenen en sprak over heiligenbeelden.
Op 15 mei gaat het nog ergens over. Voor Caissa lijkt het doek gevallen. In theorie hebben ze nog een kansje op behoud, maar de achterstand in bordpunten lijkt zelfs bij winst in de laatste ronde te groot voor een dergelijke sensatie. Verder zullen Enschede en Groningen hopen de sportieve plicht van respectievelijk Voerendaal en Den Bosch. Wij hebben twee comfortabele matchpunten meer, maar het is nog niet beslist.
partijen in pgn - partijen in javaview volgen later.
| Braceland ESGOO | Groningen | 5 - 5 |
| 1 Vyacheslav Klyuner 2 Michael Feygin 3 Frank Kroeze 4 Nikolas Lubbe 5 Thomas Trella 6 Rafael Fridman 7 Zyon Kollen 8 Paul Bierenbroodspot 9 Ron Wagenaar 10 Peter Bolwerk | - Arkadij Rotstein - Mark Kruit - David Lobzhanidze - Erik Hoeksema - Daan Brandenburg - Michael Riemens - Milan Mostertman - Alexander van Pelt - Roel Donker - Iozefina Paulet | 0 - 1 1 - 0 0,5 - 0,5 0,5 - 0,5 0 - 1 0,5 - 0,5 1 - 0 1 - 0 0,5 - 0,5 0 - 1 |
No comments:
Post a Comment