Utrecht wint afgetekend

Dat het geen makkelijke middag zou worden was van te voren wel duidelijk. Aan de eerste drie borden hadden we enig ratingoverwicht, maar dat woog niet op tegen het vals plat dat we aan de overige borden tegen hadden. Utrecht is in de breedte erg sterk en we moesten hopen op een scenario a la in Apeldoorn: winnen aan de top en keepen voor de rest. Dit scenario viel al snel in duigen toen zowel Erik Hoeksema als Milan Mosterman met wit verloren. Erik wikkelde tegen Thomas Willemze af naar een eindspel met drie stukken tegen een dame en een pion. Erik's stukken toonden te weinig samenhang en zijn stelling werd opgeblazen door een heen en weer schietende dame in combinatie met een oersterke vrije d-pion. Milan leek een fraaie aanval te hebben, maar dat was grotendeels schijn. De aanval ging wel ten koste van de veiligheid van zijn koning en dat was geen schijn. Toen Milan's aanval stokte, nam Okkes het stokje over en dat was wel beslissend. Ook bij Joop Houtman zag het er somber uit. Hij wilde echter niet als eerste opgeven en dat lukte nog wel. 'zelden zo kansloos verloren', aldus Joop. Gelukkig hadden de onzen inmiddels iets teruggedaan. Michael Riemens en Rudolf Potze speelden als jonge goden. Michael liep relaxed rond, hier en daar een handje schuddend van oude bekenden. Op het bord had hij Jeroen Willemze behoorlijk klem gezet. Gezien de rest van de borden was spelen op eeuwig schaak geen optie en Michael voerde de complicaties op. Onder deze druk ging Willemze in de fout en Michael was er als de kippen bij om het met een aantal krachtzetten uit te maken. Bij Rudolf een vergelijkbaar scenario tegen Joost Michielsen. Hij voerde de druk gestaag op en aarzelde niet toen hij de kans kreeg op een fraaie matcombinatie.
Intussen had Jan Werle in remise moeten berusten tegen Benjamin Bok. Jan stond een pion voor maar dat was 'een Grunfeldpionnetje en dat stel niets voor', aldus Michael, en hij kreeg gelijk. Invaller Arjan Dijkstra verloor vervolgens van invaller van Oosten. In het middenspel verloor Arjan de grip op de stelling en werd daarna langzaam maar zeker weggetikt.
Nog drie partijen gaande met een 4,5-2,5 achterstand. Het was duidelijk dat er niets meer te halen was. Sipke Ernst stond een beetje shabby tegen Martijn Dambacher, Daan Brandenburg had niets bereikt met zijn Wolgagambiet tegen Robin Swinkels, en Roel Donker zat te zwoegen tegen Jelmer Jens met een kwaliteit minder. In vliegende tijdnood bleek Sipke het handigst. Met minder tijd bood hij nog even remise aan, maar dat werd geweigerd. Toen de stofwolken vervolgens waren opgetrokken bleek Dambacher toch in die fase de beslissende fout gemaakt te hebben. Je moet er soms even op wachten tot na het middenspel, maar de partijen van Sipke eindigen vaak spectaculair! Daan en Roel waren minder gelukkig. De partijen zijn de moeite waard om na te spelen.

6,5-3,5 voor Utrecht dus. Het blijft ongemeen spannend. Het aantal degradatiekanidaten is inmiddels wat uitgedund. Caissa en ESGOO staan onderaan, maar slechts twee punten achter op Rotterdam, LSG en op ons. In ronde 8 zal de wedstrijd tegen ESGOO waarschijnlijk cruciaal worden. Eerst wacht echter op 12 maart landskampioen HSG.

Utrecht	Groningen	6,5 - 3,5
1 Benjamin Bok 2 Robin Swinkels 3 Martijn Dambacher 4 Chiel van Oosterom 5 Thomas Willemze 6 Jeroen Willemze 7 Menno Okkes 8 Jelmer Jens 9 Joost Michielsen 10 Arend van Oosten	- Jan Werle - Daan Brandenburg - Sipke Ernst - Joop Houtman - Erik Hoeksema - Michael Riemens - Milan Mostertman - Roel Donker - Rudolf Potze - Arjan Dijkstra	0,5 - 0,5 1 - 0 0 - 1 1 - 0 1 - 0 0 - 1 1 - 0 1 - 0 0 - 1 1 - 0