Laatste ronde 2012-2013: Groninger Combinatie - Voerendaal, in Bunschoten!

Eén ronde voor het einde van het seizoen was de doelstelling van dit seizoen al weer gehaald: handhaving in de meesterklasse. De wedstrijd tegen nu nog regerend kampioen Voerendaal kon dus net als vorig jaar onbekommerd gespeeld worden. Voor de andere teams van de Groninger Combinatie stond er deze ronde nog wel veel op het spel: de strijd tegen degradatie.

Het eerste team verloor opnieuw met 7-3, maar anders dan de vorige ronde had er nu wel degelijk wat minder erg gekund. Lichtpuntjes in deze wedstrijd waren de winst van Jasper Geurink (meesternorm) en de stevige plusremise van invaller Mark Kruit.
Helaas kon het tweede team het niet bolwerken tegen Sopsweps. Omdat de concurrent uit Enschede wel een matchpunt haalde was degradatie een feit. Ook het vierde degradeerde, maar dat was minder verrassend, omdat een stunt tegen Sissa niet voor de hand lag. Het derde won wel en wist zich daardoor te handhaven. Op 9 mei nog de bekerfinale, dan vakantie en de blik weer naar voren.

De partij van Sipke is wegens onleesbare notatieformulieren niet compleet.
Zie ook Tweets
Groninger Combinatie - Voerendaal (te Bunschoten)   3-7
1.  Hoeksema - Saltaev 0-1
2.  Werle - Levin 0-1
3.  Ernst - Bitalzadeh 0-1
4.  Geurink - Wantola 1-0
5.  Riemens  - Driessens 0,5-0,5
6.   Pel - Braun 0,5-0,5
7.   Van Foreest - Sielecki 0,5-0,5
8.   Kodentsov - Hausrath 0-1
9.   Kruit - Lemmers 0,5-0,5
10.  Beijer - Trella. 0-1

Beker: Groninger Combinatie - Wageningen

DGC-Wageningen 2,5-1,5

door Jasper Geurink

Op zaterdag 13 speelde DGC voor de beker tegen Wageningen in het DSC (Juist, het Denksportcentrum). In de hoop een glimp op te vangen van de voormalige wereldtopper Jan Timman, nog steeds een beresterke speler, en wellicht de bekende eindspelcomponist Afek waren sommige nieuwsgierig aangelegde lieden met camera en al naar Groningen afgereisd. En terwijl Grisha, die normaal onze teamleider is, op de Oostzee dobberde op een onduidelijk ‘gevaartuigte’, beleefde ik mijn debuut als teamleider. Mooi, aan alles gedacht: wedstrijdformulier, opstelling, praatje, versnaperingsvodjes, beker, WAT –censuur- ik ben de beker vergeten, o nee, Jan-Joris Groenewold van SISSA zou die meenemen (ik heb hem nog niet), etc. ‘En zo ratelde hij voort’, maar toch toog ik vol goede moed naar het noorden van Groningen, in de wetenschap dat Wageningen een hele kluif zou krijgen aan DGC met Werle, Ernst, Geurink en Milan Mostertman.

Helaas kwamen Timman en Afek niet; en daardoor was het ratingoverwicht wel erg substantieel. Onder de deskundige leiding van Jan van Os nam de wedstrijd een aanvang, en Sipke Ernst opende aan 2 de score tegen Erwin Oosterbeek. Sipke ontweek met wit de Benoni met 3.Pf3, er kwam een of ander pionoffer op het bord dat ik meen ik wel eens heb zien spelen door Kasparov, maar de zwartspeler offerde ineens een stuk, of gaf hij het weg? Hoe dan ook, het kostte Sipke zeer weinig moeite het te weerleggen en hij opende dan ook de score: 1-0 voor DGC. De volgende die scoorde was Jan Werle op 1 met zwart, al kostte het hem wat meer moeite. Hij moest dan ook tegen IM Sander van Eijk, en waar ik al enigszins voor zijn leven vreesde na de verschrikkelijke Najdorf-nederlaag tegen Jasper Broekmeulen een week eerder, rechtte Jan nu de rug, hij verdedigde zich op prima wijze tegen de agressieve witte opzet en counterde met een venijnige rij/eye-opener (...g5! Kijk de pupillen van van Eijk eens wijder worden!), waarna hij een kwal en de partij won. 2-0 voor DGC.

Wie zou het beslissende punt/halfje scoren? Het antwoord daarop: ‘Me, myself and I’. Na een ongebruikelijke Franse opening met 3.Ld3, waarin ik een pion offerde voor een behoorlijk ruimtevoordeel in het midden- en eindspel en een pionnenwals, resulterende in aanvalskansen, werd ik weer eens te ambitieus en verloor ik mijn geduld. Wit (Fred Jonker) kon een zeer goed eindspel bereiken, liet dat na en het beslissende halfje was ons en mijn deel.
Hierna kon Milan Mostertman, die met wit tegen Kees Stap op 4 na een enigszins beroerde Scandinavische opening in een onduidelijk middenspel en uiteindelijk in een beter toreneindspel terechtkwam, gewoon op winst spelen. Hij deed het echter niet zo handig, ging met weinig tijd te ver – en zijn tegenstander deed het handig – hetgeen een 0 opleverde.

En zo waren we een ronde verder.

En dan hier het verslag van Wageningen

Groninger Combinatie 2424  Wageningen VLG Advocaten 2189         2½-1½

1. GM Jan Werle     2521  IM Sander van Eijk 2407 1-0

2. GM Sipke Ernst   2551  Erwin Oorebeek     2181 1-0

3. Jasper Geurink   2355  Fred Jonker        2096 ½-½

4. Milan Mostertman 2267  Kees Stap          2071 0-1

HMC Calder - Groninger Combinatie, de resterende 8

Verslag volgt.

T	HMC Calder	2387	Groninger Combinatie	2334	7	3
1.	GM Daniel Fridman	2652	GM Sipke Ernst	2561	½	½
2.	FM Jasper Broekmeulen	2416	GM Jan Werle	2529	1	0
3.	IM Benjamin Bok	2531	IM Erik Hoeksema	2353	½	½
4.	IM David Miedema	2352	FM Grigori Kodentsov	2273	1	0
5.	IM Jeroen Bosch	2381	Jasper Geurink	2357	½	½
6.	IM Christian Richter	2369	WGM Iozefina Paulet	2233	1	0
7.	IM Geert van der Stricht	2370	Michael Riemens	2267	1	0
8.	Tom Verhoeven	2178	FM Bonno Pel	2288	1	0
9.	FM David van Kerkhof	2302	Joost Wempe	2270	½	½
10.	FM Niels Ondersteijn	2315	Jorden van Foreest	2207	0	1

Tweets over de wedstrijd
Verslag van de tegenstander
Partijen als pgn

HMC Calder - Groninger Combinatie, vooruitgespeelde partijen

Er zijn inmiddels twee partijen uit de wedstrijd HMC Calder - Groninger Combinatie vooruitgespeeld.
Vrijdag 29 maart speelde Sipke Ernst tegen Daniel Fridman in het Denksportcentrum Groningen. Er was lange tijd hoop op een beter resultaat, maar uiteindelijk kwam er een remise stelling uit de stofwolken van de tijdnood.

Dinsdag 2 april werd de tweede partij vooruitgespeeld. Nadat Christian Richter een geweldige kans miste, kreeg Iozefina Paulet het initiatief, maar meer dan remise zat er waarschijnlijk niet. In twee hectische tijdnoodfases ging de partij echter nog verloren.

HMC leidt met 1,5-0,5. Het had ook andersom kunnen zijn, maar het zijn de slotstellingen die tellen. Zaterdag aanstaande volgt de rest van de wedstrijd.
 
HMC Calder - Groninger Combinatie: vooruitgespeelde partijen hieronder
bord 1, Daniel Fridman - Sipke Ernst         1/2-1/2  
bord 6, Christian Richter - Iozefina Paulet     1-0

Bekerwedstrijd Groninger Combinatie - Accress Apeldoorn

1. Grigori Kodentsov (w) - Stefan Kuipers.     1-0
2. Jasper Geurink - Marcel Boel.                    0,5-0,5
3. Milan Mostertman - Thomas Beerdsen.     0,5-0,5
4. Adrian Clemens - Freddie vd Elburg.           0-1

Bij wijze van verslag een quote uit de mail van de zeer bevlogen teamleider en 'man of the match':

• "Zie onder mijn beide partijen tegen IM Stefan Kuipers (2431) van gisteren uit de krankzinnige KNSB-bekerwedstrijd Groninger Combinatie - Accres Apeldoorn (2-2 regulier, 4-0 snelschaken).
  In de reguliere wedstrijd moest ik bij een achterstand van 1-2 het onmogelijke presteren tegen Stefan Kuipers voor 2-2 en bij het daaropvolgende snelschaken, wat lukte. Ergens in het begin van die debiele fase presteerde Adrian ook het onmogelijke door in een (gewonnen) toreneindspel tegen Freddie van der Elburg een volle toren in 1 zet weg te brassen.
  Bij het snelschaken was 2-2 voor ons voldoende. Jasper won op een goede manier en daarna deelde Adrian wel de beslissende en fenomenale pegel uit tegen Freddie van der Elburg, waarna wij met 2-0 voor stonden en ik een niet nader te noemen persoon (geen speler) 'Yes!' hoorde roepen. Dat Milan en zelfs ik daarna ook wonnen, waren de laatste kersen op een toch wel hele lekkere taart!"

 En verder.....

• René Olthof geeft op Utrechtforum de stand van zaken:
  "De poulefinales worden dus gespeeld door Groninger Combinatie en Wageningen (A), Utrecht en Paul Keres (B), Zukertort Amstelveen en Voorschoten (C) en Stukkenjagers en HMC Calder."
• Informatie op de KNSB site:
  Groninger Combinatie naar laatste 8
  Algemene informatie over het bekerseizoen

 

Groninger Combinatie - De Stukkenjagers 7,5-2,5

Met de hoog uitgevallen overwinning op De Stukkenjagers zijn we zo goed als veilig (als En Passant tenminste in de volgende ronde al kampioen wil worden) en kunnen we nog eens kijken hoe ver we in de middenmoot kunnen komen.
De wedstrijd begon met slechts een klein aantal Stukkenjagers in de zaal. Ze hadden ze een weekendje Groningen gepland met een hotel comfortabel dicht bij de speelzaal. Het is dan echter wel van belang om het verschil tussen de Oliemulderstraat in de Oosterpoort en de Oliemuldersweg in het Oosterpark te kennen. Een verkeerde keuze leidt toch al snel tot een extra half uurtje lopen!

Er waren wel een paar benauwde momentjes, maar die duurden gelukkig niet lang. Zo leek Sipke Ernst na een goede opening opeens toch moeilijkheden te krijgen, gaf Jorden van Foreest pardoes zijn dame weg, en sloegen drie van de onzen ongeveer tegelijkertijd aan het offeren. De partijdige toeschouwer schrikt dan toch even. Maar het viel mee. Jasper Geurink's kwaliteitsoffer sloeg door, evenals het stukoffer van Iozefina Paulet. Dat laatste had ook anders uit kunnen pakken als Kampman in de hekseketel van de tijdnood 25...Kd7 had gevonden. Het offer van Grigori Kodentsov sloeg niet door en hij moest nog hard werken voor remise. Erg was dat niet, omdat de overwinningen van Milan Mostertman (sterke invaller tegen minder sterke invaller), Erik Hoeksema (winst met zwart, kijk naar die prachtige octopus op d3!) en Bonno Pel (nu 5 uit 7 en een prachtig seizoen) ons op een prettige voorsprong hadden gezet. Tussen al dat geweld was de remise van David Lobzhanidze tegen Anne Haast wat geruisloos, maar zeker niet minder nuttig. Dat geldt ook voor de zwaarder bevochten remise van Jan Werle tegen Cor van Dongen. Sipke had intussen tegen de eerste tijdcontrole het initiatief weer teruggekregen en dat wist hij in een esthetisch fraai eindspel te bekronen (nu topscorer met 5,5 uit 7).

Groninger Combinatie	2355	De Stukkenjagers	2225	7,5-2,5
1 S. Ernst	2553	H. Grooten	2332	1-0
2 J. Werle	2537	C. van Dongen	2350	0,5-0,5
3 E. Hoeksema	2352	S. Beukema	2269	1-0
4 B. Pel	2281	M. Clijsen	2164	1-0
5 D. Lobzhanidze	2482	A. Haast	2268	0,5-0,5
6 G. Kodentsov	2280	M. Nabuurs	2246	0,5-0,5
7 J. Geurink	2354	B. Muhren	2311	1-0
8 M. Mostertman	2267	K. Lie Kwie	1878	1-0
9 J. van Foreest	2208	M. Haast	2310	0-1
10 I. Paulet	2232	T. Kampman	2119	1-0

Partijen in PGN

APELDOORN-GRONINGER COMBINATIE 7½-2½ KANSLOOS!

Chauvinistische conclusie: geen goede dag voor een schaakwedstrijd.

Een tegeltjeswijsheid voor de witte 3e-bord speler: "Zelfkennis is de start van verbetering!" (BAAB)

APELDOORN-GRONINGER COMBINATIE 7½-2½, KANSLOOS!

 (door Erik Hoeksema)

Door de jaren heen hebben we altijd goed gescoord tegen Apeldoorn, maar deze keer ging  het lelijk mis. De reden is heel simpel: zij hebben betere spelers, hun gemiddelde rating lag bijna 100 punten hoger.  Ook de ranglijst spreekt boekdelen. Apeldoorn staat tweede, wij moeten ons best doen om niet te degraderen, dus heel verrassend is de uitslag niet. De nederlaag viel uiteindelijk wat fors uit, maar een gelijkspel heeft er geen moment ingezeten. De tien partijen in vogelvlucht:

1. Sipke Ernst versloeg Artur Jussupow! Sipke deed er zelf heel luchtigjes over, alsof winnen van een levende legende dagelijkse kost is. Een levende legende, jazeker! Midden jaren tachtig was Jussupow na Karpov en Kasparov een tijdje de nummer drie/vier van de wereld. In Nederland werd hij vooral bekend door zijn spannende tweekampen met Timman. Uiteraard is de Russische Duitser er met het klimmen der jaren niet sterker op geworden. In de opening leek hij zelfs helemaal weggeblazen te worden door Sipke. Als ze mij hadden verteld dat er een zwakke clubschaker achter de zwarte stukken zat, die geen flauw idee had wat hij moest doen in een Damegambiet-achtige structuur – ik had het meteen geloofd. Maar ja, daar zat wel Artur Jussupow, voormalig wereldtopper en nog steeds een grootmeester met een rating boven de 2600. Jussupow offerde een kwaliteit om nog iets van tegenspel te krijgen, maar Sipke liet deze enorme prooi niet meer glippen.

2. Voor Jan Werle was het een martelgang van ruim vier uur. Het was echt lijden. Langzaam maar zeker ging hij ten onder aan een zwakke pion, het leek een modelpartij van tegenstander Zaragatski. Die jongen is een echte strateeg, tegen hem moet je een dynamische partij hebben met veel tactische verwikkelingen – alleen dan is-ie kwetsbaar.

3. Zelf moest ik het opnemen tegen GM Roeland Pruijssers, topscorer van de Meesterklasse. Lange tijd hing hier een kleine sensatie in de lucht. Ik had alle kansen om hem van zijn 100% score af te helpen, maar op de beslissende momenten rekende hij veel beter dan ik. En een oude voetbalwet leert ons: als je zelf niet scoort, vliegt die bal er bij jou ineens wel in. Nadat ik al mijn aanvalskansen in rook had zien opgaan, gaven zijn oprukkende centrumpionnen de doorslag. Niet onaardig gespeeld, maar slecht rekenen en altijd mijn eigen kansen onderschatten zijn chronische zwaktes die helaas niet meer uit mijn spel zullen verdwijnen.

4. Bonno Pel demonstreerde in iets Pirc-achtigs weer geheel eigen inzichten. Al heel lang doe ik geen enkele poging meer om het spel van Bonno te begrijpen, dat is onbegonnen werk. Ik zat ernaast en dacht dat zwart leerzaam werd opgerold, maar plotseling  had Bonno toch aardige kansen. Een langdurig gevecht dat heerlijk op en neer golfde, remise leek een terecht resultaat. Lang niet slecht, met zwart remise tegen IM Merijn van Delft.

5. Jasper Geurink haalde met wit zijn geliefde Vierpaardenspel met g2-g3 van stal, maar andermaal bleek dat wit daarmee niets bereikt tegen een tegenstander die zijn zaakjes goed kent. Een paar rondes geleden was dat David Klein, deze keer had GM Maarten Solleveld al snel de touwtjes in handen. Een pionoffer van Jasper  haalde niets uit en eigenlijk verloor hij volkomen geruisloos. Nee, na 1.e4 e5 zijn er maar twee openingen waarmee wit op voordeel mag hopen: Spaans of Schots. Al het andere is leuk voor op de club, maar tegen echt sterke tegenstanders kom je er nergens mee.

6. Grisha Kodentsov bracht met zwart de Breyer-variant van het Spaans op het bord. Geen Najdorf deze keer, Grisha streeft naar een universele stijl en eist daarom van zichzelf dat hij alle structuren verkent. Tegenstander Rijnaarts verslond zeeën van bedenktijd in de opening, en kwam uiteindelijk met een originele aanpak op de proppen. Mijn gevoel zei me: dit kan niks zijn voor wit maar achter het bord lukte het Kodi niet om de problemen op te lossen. Hij belandde in een beroerd dame-eindspel en kwam er niet meer aan te pas.

7. Iozefina Paulet speelde haar eerste partij van het seizoen. Tegen het Siciliaans waagt ze zich niet aan hoofdvarianten, maar het zijvariantje met Lb5 dat ze op het bord bracht is volstrekt ongeschikt om zwart het leven zuur te maken. IM Kabatianski greep met zwart al het snel het initiatief en had een heel gemakkelijke middag. Geloof me Iozefina, ik weet waar ik het over heb, tegen zo’n oude man als Kaba moet je gewoon open Siciliaans spelen, vlieg hem naar zijn strot, daar houden oude meesters niet van.

8. Joost Wempe met wit of met zwart, dat is een wereld van verschil. Joost met wit is een speler die in zichzelf gelooft,  hij lijkt dan voor niets of niemand bang, hij straalt een en al spelvreugde uit. Maar Joost met zwart is geen vrolijk gezicht. Hij ziet af, hij lijdt, hij torst al het wereldleed op zijn schouders. Altijd heeft Joost een slechte Franse loper, gruwelijk, je wenst het je ergste vijand niet toe. Deze middag had Joost helaas zwart. Hij ruilde rechtstreeks vanuit de opening af naar een vreugdeloos eindspel, en daarin werd hij met akelige precisie weggetikt.

9. Jorden van Foreest kwam met wit al snel in moeilijkheden tegen IM Stefan Kuipers. Net als Iosefina koos hij ook voor een onbenullig zijvariantje, ik vind het eerlijk gezegd geen gezicht. Jeugdspelers moeten uitsluitend scherpe hoofdvarianten spelen, een schuiver kun je later altijd nog worden. Ik klink nu een beetje als Donner die een jonge Timman de strenge tucht aanzegt, maar mijn gratis advies aan Jorden luidt: keihard die main lines uit je hoofd leren en alles zo scherp mogelijk! Afgezien van de mislukte opening niets dan lof voor Jorden: hij hield keurig stand en ontsnapte met remise door eeuwig schaak.

10 Michael Riemens en Arthur van de Oudeweetering heb ik leren kennen als uitstekende spelers met één grote zwakte: hun tijdverbruik. Mag ik dit zeggen? Ja, dit mag ik zeggen. Al een leven lang komen ze in gierende tijdnood en geven daarin alles weg. Dit onderlinge duel paste prima in deze traditie. Arthur kwam met duidelijk voordeel uit de opening, maar bedierf alles -  uiteraard na zeer lang nadenken – met een onnodig stukoffer. Michael counterde uitstekend, kreeg winnende aanval, kon kiezen uit vele winsten maar in zijn laatste seconden blunderde hij een vol stuk weg. Toen stond het weer ongeveer gelijk en nadat beide heren de tijdnood (bijna letterlijk) hadden overleefd werd het punt gedeeld. Jammer, deze partij had Michael natuurlijk moeten winnen.

Verslag volgt nog. Hier zijn vast de partijen en het verslag van de tegenstander.

	Accres Apeldoorn	2401	Groninger Combinatie	2341	7,5	2,5
1.	A. Jussupow	2608	S. Ernst	2562	0	1
2.	I. Zaragatski	2457	J. Werle	2537	1	0
3.	R. Pruijssers	2534	E. Hoeksema	2352	1	0
4.	M. van Delft	2391	B. Pel	2288	0,5	0,5
5.	M. Solleveld	2511	J. Geurink	2335	1	0
6.	S. Rijnaarts	2352	G. Kodentsov	2273	1	0
7.	A. Kabatianski	2414	I. Paulet	2287	1	0
8.	N. Zwirs	2215	J. Wempe	2285	1	0
9.	S. Kuipers	2436	J. van Foreest	2222	0,5	0,5
10.	A. vd Oudeweetering	2314	M. Riemens	2271	0,5	0,5