In de wedstrijd tegen Utrecht was het zaak met minimaal een matchpunt weer een jaar meesterklasse veilig te stellen. Helaas was het net als tegen Rotterdam om allerlei goede redenen niet mogelijk om in de sterkste opstelling op te komen. Hoewel beide nederlagen volkomen verdiend waren bekruipt je toch het gevoel dat we in gewone doen tegen beide teams kansrijk waren geweest. Daar moet uiteraard bij gezegd worden dat ook andere teams niet altijd op hun sterkst kunnen zijn, maar toch.
Afgelopen zaterdag ging het al snel helemaal mis. Michael Riemens meende heel prettig te staan tegen Menno Okkes, maar wist toch niets te bereiken met een snelle remise door zetherhaling tot gevolg. Invaller Mark Kruit liep in het al 35 jaar lang geslepen mes van Pieter Nieuwenhuis. Hoewel Mark nog een paar aardige wendingen er in wist te brengen om het onvermijdelijke uit te stellen, was uiteindelijk tegen zoveel huisvlijt geen eer te behalen.
Vervolgens viel het hele middenrif om. Erik Hoeksema speelde tegen de jeugdige Tycho Dijkhuis, die uiteraard niet beïnvloed was door hinderlijke kennis van begrippen als 'de rots/muur van Baflo'. Na Lf4 kon Erik niet anders dan vluchten in een beroerd eindspel dat niet te houden bleek. Bonno Pel had ook geen beste dag tegen Chiel van Oosterom en Jasper Geurink kon het niet bolwerken tegen Jelmer Jens. En tot slot van de ellende ging het bij Iozefina Paulet opeens helemaal mis, waarna Joost Michielsen nog lang van zijn mooie stelling kon genieten.
Dat er daarna nog goed nieuws te melden viel was voor de matchpunten niet meer van belang. Arkadij Rotstein had tegen Vincent Diepeveen een zware middag. Eigenlijk hadden de omstanders het punt al bijna geteld, maar onder tijdsdruk liet Diepeveen de buit opeens helemaal glippen. Een meevaller die hielp om de stand een wat draaglijker aanzien te geven. Milan Mostertman lijkt zijn slechte seizoenstart te boven. Na in de voorafgaande week eerst de GC een bekeroverwinning te hebben bezorgd, was hij nu te sterk voor Dharma Tjiam.
En Sipke Ernst haalde weer een punt binnen. Niet alleen is hij onze topscorer, maar hij voert ook na 7 ronden de ranglijst aan van beste speler in de meesterklasse.
Tot slot invaller Peter Hulshof. In een lange partij werd het uiteindelijk remise, maar de lengte van zijn partij had wel als voordeel dat hij zijn teamgenoten van het 2e team kon zien winnen van Utrecht 2, waardoor de GC2 de kop van de ranglijst pakt in klasse 2a.
Als En Passant over twee weken het kampioenschap wil vieren met een overwinning op Apeldoorn, dan is het meesterklasseschap weer een jaartje verzekerd. Nog mooier is het natuurlijk als Apeldoorn wint en wij zelf het heft in handen nemen en de thuiswedstrijd tegen HMC Calder winnen.
Afgelopen zaterdag ging het al snel helemaal mis. Michael Riemens meende heel prettig te staan tegen Menno Okkes, maar wist toch niets te bereiken met een snelle remise door zetherhaling tot gevolg. Invaller Mark Kruit liep in het al 35 jaar lang geslepen mes van Pieter Nieuwenhuis. Hoewel Mark nog een paar aardige wendingen er in wist te brengen om het onvermijdelijke uit te stellen, was uiteindelijk tegen zoveel huisvlijt geen eer te behalen.
Vervolgens viel het hele middenrif om. Erik Hoeksema speelde tegen de jeugdige Tycho Dijkhuis, die uiteraard niet beïnvloed was door hinderlijke kennis van begrippen als 'de rots/muur van Baflo'. Na Lf4 kon Erik niet anders dan vluchten in een beroerd eindspel dat niet te houden bleek. Bonno Pel had ook geen beste dag tegen Chiel van Oosterom en Jasper Geurink kon het niet bolwerken tegen Jelmer Jens. En tot slot van de ellende ging het bij Iozefina Paulet opeens helemaal mis, waarna Joost Michielsen nog lang van zijn mooie stelling kon genieten.
Dat er daarna nog goed nieuws te melden viel was voor de matchpunten niet meer van belang. Arkadij Rotstein had tegen Vincent Diepeveen een zware middag. Eigenlijk hadden de omstanders het punt al bijna geteld, maar onder tijdsdruk liet Diepeveen de buit opeens helemaal glippen. Een meevaller die hielp om de stand een wat draaglijker aanzien te geven. Milan Mostertman lijkt zijn slechte seizoenstart te boven. Na in de voorafgaande week eerst de GC een bekeroverwinning te hebben bezorgd, was hij nu te sterk voor Dharma Tjiam.
En Sipke Ernst haalde weer een punt binnen. Niet alleen is hij onze topscorer, maar hij voert ook na 7 ronden de ranglijst aan van beste speler in de meesterklasse.
Tot slot invaller Peter Hulshof. In een lange partij werd het uiteindelijk remise, maar de lengte van zijn partij had wel als voordeel dat hij zijn teamgenoten van het 2e team kon zien winnen van Utrecht 2, waardoor de GC2 de kop van de ranglijst pakt in klasse 2a.
Als En Passant over twee weken het kampioenschap wil vieren met een overwinning op Apeldoorn, dan is het meesterklasseschap weer een jaartje verzekerd. Nog mooier is het natuurlijk als Apeldoorn wint en wij zelf het heft in handen nemen en de thuiswedstrijd tegen HMC Calder winnen.
Utrecht - Groninger Combinatie 6-4
1. Jaap Houben (z) - Sipke Ernst (w) 0-1
2. Vincent Diepeveen - Arkadij Rotstein 0-1
3. Jelmer Jens - Jasper Geurink 1-0
4. Tycho Dijkhuis - Erik Hoeksema 1-0
5. Chiel van Oosterom - Bonno Pel 1-0
6. Joost Michielsen - Iozefina Paulet 1-0
7. Dharma Tjiam - Milan Mostertman 0-1
8. Hans Klip - Peter Hulshof 0,5-0,5
9. Menno Okkes - Michael Riemens 0,5-0,5
10. Pieter Nieuwenhuis - Mark Kruit 1-0
Utrecht 2 - Groninger Combinatie 2
1. Andre Bouwmeester - Maurice Schippers 0-1
2. Marc Schwartz - Gert Jan Rauw 0,5-0,5
3. Sebastian Halfhide - David Slagter 0,5-0,5
4. Sven Dijkhuis - Jan Balje 0,5-0,5
5. Pieter de Groot - Adrian Clemens 0-1
6. Meindert van der Linde - Joop Houtman 0,5-0,5
7. Harm-Theo Wagenaar - Peter Bosker 0,5-0,5
8. Arend van Oosten - Amir Nicolai 0-1
